Winterklussen (5 en slot)

Inmiddels is de winter al lang voorbij en stijgt de buitentemperatuur al een tijdje tot ruim boven de 25 graden maar toch is dit nu pas het laatste deel van de serie Winterklussen. De reden waarom dit laatste deel zo lang op zich heeft doen wachten is dat de bestelde binnenbekleding niet leverbaar was. Al op 31 maart besteld en pas op 26 mei stond de postbode met het pakket voor de deur. Scandcar, waar ik de bestelling had gedaan, kon er blijkbaar ook niets aan doen en er werd op zich wel goed over gecommuniceerd. Alleen hadden ze in de webshop beter kunnen vermelden dat er circa 2 maanden levertijd op zit...

Anyway, eerst moeten de anti-dreun platen er nog in. Had natuurlijk al veel eerder gedaan kunnen zijn maar om nou iedere keer weer de stoelen er uit te halen was me ook te veel werk. De platen had ik al m.b.v. een mal op maat geknipt dus was het nu een kwestie van de bodem warm te maken en de platen er op te plakken. Op zich niet zo moeilijk en het ging dan ook vrij eenvoudig.

Work in progress

Fase 1 gereed

De volgende dag de bekleding er in. Eerst passen, en aangezien deze bekleding voor de nieuwere (na '69-) Amazons is klopt alleen de plek bij de stoelsteunen niet helemaal. En er blijft een stukje open bij de bevestiging van de gordels, dat is blijkbaar ook anders.

Passen isolatiematten

handleiding in het Zweeds!

Passen binnenbekleding

Eerst de isolatie aan de onderzijde van de bekleding plakken en dan stuk voor stuk de matten er in. Ging ook vrij makkelijk. Dan de stoelen er weer in en tot slot (toch maar) de rode 'moddermatten'. Ziet er weer picobello uit!

Eindresultaat

Noord-Hollandse Klassiekerrit (West-Frieslandrit 2018)

Omdat we de vorige keer ook mee hadden gedaan kregen we nu ruim vooraf een mail of we dit jaar weer mee wilden doen. De vorige versie vonden we erg leuk dus we doen nu zeker weer mee!
Later een klein berichtje in een regionaal krantje en een facebook-pagina en meer wordt er niet aan gedaan qua promotie. Prima als je het kleinschalig wilt houden en de 'echte' liefhebbers weten het toch wel te vinden.
Het concept is dit jaar weer hetzelfde: kleinschalig met maximaal 40 auto's, een toerrit met 'licht competitief' karakter en een optionele barbeque aan het einde.

We waren dit jaar weer op tijd in Oosthuizen waar we aan konden sluiten op de parkeerplaats. Sommige deelnemers kenden ons nog van vorig jaar. En net als vorig jaar prima weersomstandigheden, misschien zelfs iets te warm. Na een kopje koffie met een gebakje bij de inschrijving en een korte briefing ging het van start. Een eenvoudige routebeschrijving met tussendoor vragen als:'wat verkopen ze bij de Klaverhoeve?' en 'hoe heet dit deel van het meer?'.

De rit ging dit jaar (zoals de naam al aangeeft) door West-Friesland. Vanuit Oosthuizen naar Hoorn, stukje door de binnenstad van Hoorn en vervolgens naar Hauwert voor de lunch.
Een stukje voor Hauwert (in Westwoud) klonk er opeens een raar geluid rechtsachter en meteen een slepend geluid. Direct gestopt op een parkeerplaats om te kijken. Op het eerste gezicht niets aan de hand en na een rondje over de parkeerplaats waarbij niets bijzonders te horen viel toch maar verder gereden. Even later in een linkerbocht begon het opnieuw, nu is duidelijk de remtrommel rechtsachter als oorzaak aan te duiden. Wat te doen? Eerst maar doorrijden naar de lunch en dan wel zien.

Tijdens de (overigens prima) lunch hadden we tegen enkel andere deelnemers en de organisatie van ons probleempje verteld en meteen werd er hulp geboden. De Amazon werd opgekrikt en binnen no-time lag het achterwiel er af. De remtrommel gaf zich echter niet gewonnen maar door de rem een stukje terug te stellen konden we in ieder geval verder rijden.

Op circa 15 kilometer voor het einde op een rotonde (= linkerbocht) in Wognum opnieuw een raar geluid (harder dan de vorige keer) en nu ook sterker slepend geluid als gevolg. Toch maar weer gestopt en nu de ANWB gebeld. Waarschijnlijk is er iets in de remtrommel losgeraakt of afgebroken wat dit geluid veroorzaakt. Na anderhalf uur kwam de bus van de ANWB voorrijden maar uiteindelijk kon hij ook niets doen. Toch maar rustig naar de finish gereden waar we nog konden aanschuiven bij de barbeque. Veel medeleven bij de andere deelnemers en organisatie.

 
Uiteindelijk hadden we toch niet alle 15 vragen goed beantwoord maar wel een poedelprijs in ontvangst mogen nemen.
Rustig naar huis gereden en later maar eens de remtrommel er af trekken om te kijken wat er aan de hand is. Evengoed leuke rit, volgend jaar weer!

Rally-rijden (VK-rit 2018)

De eerste rit van het jaar en dan meteen de VK-rit, de rally waar we ons 'niveau' aan afmeten. Een paar dagen ervoor de stoelen weer in de Amazon gezet en een tijdelijke vloerbedekking aangebracht (zie de posts over de winterklussen). Op vrijdag voor de rit werd de Amazon voor het eerst na de winter weer tot leven gebracht. Eerst maar een proefritje in de buurt gemaakt waarna besloten kon worden dat we 'ready to go' waren.

's Ochtends vroeg opgestaan want het is toch een uurtje rijden naar Nieuw-Vennep. Daar de Amazon volgetankt en toch nog alsnog als één van de eersten op het dorpsplein. Startnummer 14 (Cruijff!) en dus vooraan parkeren en vroeg starten.

Klaar voor de start

We hadden nog even het idee om voor de Verschijningsprijs te gaan maar bij de briefing zagen we dat we ook daarin geen enkele kans zouden maken. Een als slagers verkleed stel liep plakken worst uit te delen, Franse gendarmes liepen op de parkeerplaats auto's te inspecteren en een VW-Bus vol met hippies. Daar zouden wij met 'slechts' een ABBA kostuum (wat ons idee was) van goede huize moeten komen om serieus kans te maken.

De 'concurrentie' (allemaal verslagen)

Start.

Als vanouds bij de VK kregen we eerst een stukje bol-pijl naar een punt waar we het routeboek in ontvangst konden nemen. Daarna een stuk bol-pijl om Nieuw Vennep uit te komen waarna we naadloos overgingen in een Pijlenroute met Regularity. Na de Regularity grensbenadering met pijlen, puntenroute en tot slot een ingetekende lijn met barricades tot aan de lunch. Al met al een pittig stuk en met het mooie weer werd het knap warm in de auto.

Winnaar Verschijningsprijs

Na de lunch een vrij saai stuk door Loenen a/d Vecht, Breukelen en zo met een routebeschrijving op de kaart, bij Abcoude een welkome ijs-stop en tot slot een stuk pijlen-puntenroute met 'rood vermijden' tot aan de finish. In Nieuw Vennep zat de stemming er als vanouds goed in en was het wachten op de huldiging.

Onderweg.

Het ochtendtraject hadden we redelijk goed gedaan, een 7e plaats in de tussenstand. Maar... ervaring leert dat we in het middagtraject minder sterk zijn. De verbazing was groot toen bleek dat we uiteindelijk toch nog op de 6e plaats zijn geëindigd! Blijkbaar doet de concurrentie het in de middag nóg slechter. Al met al zijn we blij met deze op één na beste klassering. Alleen een Triumph TR4, Peugeot 504, MG B, Opel Manta en een Range Rover Classic hebben we voor moeten laten. De prachtige Jaguars E-type die er stonden hebben we verslagen met onze Amazon.

Fijne dag, mooi weer en een mooie rit. Al had het stuk er door Breukelen niet in gehoeven. De VK-rit is een evenement waarin gezelligheid en gemoedelijkheid voorop staan. Volgend jaar weer!

Een van de andere Volvo's (P1800ES)

De enige andere Amazon

De uitslag

Gradulux

Een tijdje geleden zag ik een foto van een Amazon met een soort van luxaflex lamellen voor de achterruit. Oogt erg klassiek en mooi, en ik wilde dit ook!
Een tijdje zoeken op het www en dit blijken Gradulux lamellen te zijn, een Frans bedrijf en helaas ter ziele gegaan, al bestaat er nog wel een website van. Gevolg is dan ook dat de Gradulux lamellen vrijwel onvindbaar zijn.

Via e-bay, Marktplaats en dergelijke een tijdje gezocht, maar niets te vinden. Tot op een zeker moment iemand via Marktplaats deze lamellen aanbood. Weliswaar waren deze voor een Citroën DS, maar na wat heen en weer mailen over de maten toch maar gekocht.

Oorspronkelijk bedoeld voor een DS.

Twee dagen later werden ze thuis bezorgd door de verkoper. De staande delen zijn wat te lang en de horizontale lamellen hadden iets langer mogen zijn, maar ja, het is wat het is. De verticale delen zijn met wat werk wel passend te maken.

Staanders ingekort.

Daarna even met de Dremel in de weer om het aluminium wat meer glans te geven.

Eindresultaat.

Winterklussen (4)

Nu de bodem in de RX staat kan het verder afgewerkt worden. Eerst gaan er weer anti-dreun platen op ter voorkoming van resonantie onder het rijden en betere geluidsisolatie. De platen die ik gekocht via het VKO (Volvo Klassieker Onderdelenmagazijn) heb zijn van Isoproq. De rollen zijn strak opgerold en moeten eerst warm gemaakt worden (tot ca. 20gr. C) voordat je ze kan uitrollen, anders breken ze.
Vervolgens met behulp van een stuk krant een mal gemaakt en de plaat op maat gesneden. Door de plaat weer warm te maken met een heteluchtpistool kan je 'm in vorm buigen en kloppen.

Mal van krantepapier

Op maat knippen

Past.

Maar eerst moet de RX nog even uitharden, met de temperatuur boven de 15gr. kan het wel een week of 4 duren. Inmiddels ook nieuwe vloermatten besteld, geen rubberen zoals de oorspronkelijke (want bijna onbetaalbaar) maar tapijt. Helaas staan deze bij Scandcar in backorder...

Ondanks dat de winter bijna voorbij is zijn de winterklussen nog niet gereed. Op één van de eerste warme dagen van het jaar de Amazon naar buiten gerold om het stof er eens goed af te wassen. Bij het wassen kwam ik toch weer nieuwe roestplekjes tegen, en dan ook meteen maar een paar oude bekende plekjes bijgewerkt.

Roestplekje onder de rechter richtingaanwijzer.

Eerst schuren (een Dremel is dan toch een handig apparaat), vervolgens Rustico er op gesmeerd. Daarna ontvet en een primer er op gespoten.
Na de primer een laagje 2K plamuur en uiteindelijk een paar lagen lak in de juiste kleur (nr. 79, Parelwit) erover. Afwerken met een blanke laklaag en het ziet er weer tiptop uit. Voor het oog althans, want de dorpels achter (links en rechts) zijn niet in al te beste staat. Daar zit over een paar jaar een grotere reparatie klus voor aan te komen...

Ziet er weer tiptop uit!

Nu eerst zorgen dat de Amazon voor de komende VK-rit rijdbaar is, en daarna zien we wel weer verder.

 

Winterklussen (3)

Naast de bodem zijn er nog een paar (kleine) dingen die gedaan moeten worden. Zo is er een luchtslang van de verwarming gescheurd, het kunststoffen plaatje van de kachel valt uit elkaar en de kilometerteller moet gerepareerd worden.

De eerste twee is het makkelijkst: luchtslang en kunststofplaatje besteld (via het VKO, Volvo Klassieker Onderdelenshop), het plaatje voor de kachel mét de Zweedse teksten uiteraard...

Ondertussen heeft de bodem een weekje kunnen aantrekken. Na het ontvetten moet het staal een klein roesthuidje vormen i.v.m. de hechting van de RX5. Klein beetje geholpen door de bodem met een plantenspuit met water te vernevelen. Daarna een laag RX5 er op, uurtje laten aantrekken en nat-in-nat de tweede laag er over. Vervolgens een paar uur later de derde laag er over. Kacheltje in de carrosserie geplaatst om de temperatuur boven de 15gr. te houden en een paar dagen wachten voor de RX10 er over kan.

Drie lagen RX5

Een weekje later is het dan tijd voor de RX10, aanbevolen mengverhouding: 50% RX5 + 50% RX10. Zes uur later kan er een volgende laag RX10 over met 10% RX5 er door.

Raar spul trouwend dat RX; de '5' is zo dun als water en de '10' is erg dik. Je moet ook constant blijven roeren anders zakt het dikke razendsnel onderin.

Na een tijdje drogen (2 dagen met een kacheltje in de carrosserie) is er een mooie gladde gitzwarte laag ontstaan. Optioneel is de RX10 ook in diverse RAL kleuren te krijgen, maar voor zo'n bodem vond ik dat niet zo belangrijk. Nog een paar dagen uitharden en dan de verdere afwerking. 

Winterklussen (2)

De bekleding is er uit, helaas zit er toch wat roest op de bodem, met name onder de pedalen. Er zit dus niets anders op dan de boel kaal te maken en geheel opnieuw te behandelen.
Eerst de bitumenplaten er uit. Daar waar roest zit laten ze makkelijk los, aan de passagierszijde zit de bitumenplaat enorm vast. Op zich goed teken, ware het niet dat in de holtes ook roest zit. Deze moet er toch echt uit. Proberen met een verfbrander en kijken of het dan makkelijker gaat...

Bodem t.p.v. de pedalen.

Bitumen anti-dreunplaat.

Linker deel ging vrij makkelijk.

Rechter deel komt vrijwel niet los.

Het idee is verder om de bodem t.p.v. de ergste roest eerst zoveel mogelijk kaal te schuren, dan met Rustico te behandelen, goed ontvetten en afwerken met RX5 en RX10.

De steunen van de stoelen er ook uit gehaald. Licht opschuren en dan in de Hammerite.

Update: met de verfbrander komt de bitumenplaat redelijk makkelijk los. Kostte echter toch wel een middagje om alles er uit te krijgen.

Daarna de bodem goed opgeschuurd en met remmenreiniger ontvet met onderstaand resultaat. Blij mee.

Volgende handeling: in de RX5 en dan RX10.

Metaalbewerken zal wel nooit mijn grootste hobby worden...

Winterklussen (1)

Met het huis een beetje op orde wordt het dan eindelijk tijd om de Amazon eens onder handen te nemen. Eerst begonnen met de voorstoel er uit te halen en vervolgens de achterbank. Eerste blik onder de vloermatten: geen overmatige roestvorming. Alleen bij de voeten van de achterpassagier rechts zit wat vliegroest, maar tussen de anti-dreunmatten voelt de bodemplaat vettig. Goed nieuws dus. Minder goed nieuws is dat aan de andere kant (links) een laagje water stond onder de mat achter.

Onder de bestuurdersstoel een laagje water op de bodem...

Met de zitting van de achterbank er uit kan ook de leuning vrijgemaakt worden en wordt de hoedenplank bereikbaar. Die hoedenplank is al jaren een doorn in m'n oog; het horizontale deel zitten gaten in, het verticale deel is in een verkeerde kleur geschilderd en ook nog eens op een slechte manier. Veel kwastharen in de verf en vlekkerig. Die eerst maar schoongemaakt, opgeschuurd en geschilderd in de kleur van de carrosserie (RAL1013). Voor het horizontale deel dacht ik een passend stukje vloertapijt te hebben maar helaas: net te weinig... Op zoek naar een nieuw stukje.

Bijgewerkte hoedenplank met mal voor het horizontale deel

Grappig: onder de bekleding lag nog een stukje krant: Göteborg Posten van zondag 18 juli 2004. Toen is de bodem ook onder handen geweest. Misschien wel door meneer Nordberg, een paar maanden voordat hij de auto verkocht aan een Nederlander.