Met de teller terug op zijn plek en het spuitwerk van het dak klaar wordt het tijd om het klokje-project weer op te pakken. Ik was hier in 2019 al mee begonnen maar niet afgemaakt.
Via marktplaats had ik (in 2018 al) een klokje uit een klassieke Opel gekocht. Het klokje op de accu aangesloten en hij werkt, dus dat is een goed begin. De bedoeling is om het klokje te monteren op de plek van de asbak. Er moet wel in het dashboard gezaagd worden maar door binnen de maat van het buitenkader te blijven, kun je, als de asbak weer gemonteerd is, er niets meer van zien. De asbak kan altijd weer teruggeplaatst worden. Reversibel heet dat in restauratietermen.
M.b.v. een stukje doorzichtig plastic de maat en vorm bepaald. Vervolgens uit een stuk auto-plaat van 0.7mm een plaatje gemaakt met de uitsparingen er in en het plaatje een keer gespoten.
 |
Maatvoering |
 |
Het oorspronkelijke plaatje klaar om te spuiten. |
Tot zover was ik gekomen in 2019.
Het dunne plaatje zit me toch niet helemaal lekker, ik ben bang dat door schokken het plaatje toch niet stevig genoeg blijkt te zijn, dus een nieuw plaatje gemaakt. Uit een oude zaag...
 |
Oude gasbetonzaag als donor. |
Dikte van het materiaal is 1.25mm. De vorm was met een haakse slijper niet zo'n probleem, en met de Dremel zat het gat van 52mm er ook zo in. Maar een paar gaatjes van 4mm boren in het geharde staal viel flink tegen. Zelfs met een paar HSS boortjes ging het niet. Tegenvaller...
Maar goed, het oorspronkelijke (dunne) plaatje is er ook nog en vooralsnog is niet bewezen dat deze niet voldoet.
Het dunne plaatje nog even opgeschuurd een nog een keer netjes gespoten in de carrosseriekleur Parelwit nr. 74.
De sparing is het dashboard gemaakt (binnen het kader van de asbak) en het klokje geplaatst.
Aangesloten op de plus van de radio (daar staat, los van het contact, altijd stroom op) en een min op het metaal van het dashboard. Aansluitingen netjes afgewerkt met krimpkousjes en klaar!
Resultaat niet helemaal top en 100% maar toch blij mee.